Αγία βιοπάλη [σχόλιο για άσκηση με γυναίκα πωλούσα καρπούς]

Αγία βιοπάλη

Στο δρόμο! Στο δρόμο και πάλι...
Σκοπός ο ένας, ο μέγας
επιβίωση !
Μέχρι την ιερότητα
ή...την αποκτήνωση.
Πρόσωπο σκαλισμένο στην πέτρα
μετράει καντάρια αιώνων.
Αργασμένο δέρμα
του καιρού που σκάβει
ζυγίζει τη ζωή βαριά.
Μοχθεί !
Γελαστό μαντήλι-θηλυκή υπόμνηση
περιβάλει το άγαλμα του μόχθου.
Λείψανο γυναίκας
εκτοξεύει βλέμμα-ζυγαριά
πάνω στους καρπούς
και τους κόπους της.
Αδράχνει επιδέξια
με χέρια αρπάγες...
Χαμογελάει στον ήλιο
όταν ο αέρας σωπαίνει.
Ζει την αέναη επανάληψη
της ίδιας μέρας
ξανά και ξανά...
με τον τρόπο του Σίσυφου,
ανασαίνει και παίρνει
το δρόμο και πάλι.

Μόχθος - μάστορας
πυκνής αφαίρεσης
η ζωή γιά τη ζωή !
Ζωή σαν αρνητικό
φωτογραφίας θανάτου.